Onzekerheid bij het opvoeden van je hond
Er wordt niet vaak over gesproken, maar een hond in huis halen kan onverwacht veel emoties losmaken. Natuurlijk is er liefde, verbinding en plezier – maar ook frustratie, twijfel, en soms zelfs pure wanhoop. Zeker in de puppy- of puberteitsfase kunnen ze het bloed onder je nagels vandaan halen (check hiervoor de training Zekerheid in de Puberteit). Maar ook als volwassen hond kan hun gedrag ons flink triggeren.
Naast alle liefde die we voelen, komen we in de opvoeding van een hond vaak ook ongemakkelijke emoties tegen, zoals onzekerheid.
Je neemt een hond omdat je hem een goed leven wilt geven. Je verdiept je van tevoren, leest boeken, volgt cursussen en je bent vastbesloten om het ‘goed’ te doen. Maar dan is je hond er… Ineens is niets meer zoals je had bedacht. Je wil het goed doen, maar je wordt moe, je lontje wordt korter, je weet niet altijd hoe je het goed kunt doen. Soms voel je je machteloos, boos, verdrietig… En misschien word je wel eens echt boos… om je daarna ellendig en schuldig te voelen.
Herkenbaar? Je bent niet de enige.
Het opvoeden van een hond vraagt veel van ons. Niet alleen qua kennis en vaardigheden, maar ook op emotioneel vlak. Er komt van alles aan het licht. Emoties, patronen of overtuigingen die je misschien eerder niet zo duidelijk voelde, worden ineens zichtbaar door het gedrag van je hond.
Die bekende uitspraak “Je krijgt niet de hond die je wilt, maar de hond die je nodig hebt” past hier perfect. Jouw hond spiegelt – bewust of onbewust – precies dat wat in jou geraakt wil worden: onzekerheid, oude overtuigingen, frustraties. En dat is niet makkelijk, maar wél waardevol.
Probeer die emoties er te laten zijn. Erken ze. Stop ze niet weg. Je hoeft het niet perfect te doen. Als jij je best doet en bereid bent om te leren, is dat al goed genoeg.
Waarom onzekerheid zo vaak voorkomt bij hondenopvoeding
De meeste mensen hebben helemaal geen ervaring met het opvoeden van een hond voordat ze eraan beginnen. Je stapt erin met goede bedoelingen, maar zonder écht te weten wat je te wachten staat.
Bovendien is er ontzettend veel (tegenstrijdige) informatie te vinden, van goedbedoelde adviezen tot strakke trainingsmethodes… waardoor het lastig is om op jezelf te vertrouwen. Als jouw hond dan gedrag laat zien dat je niet begrijpt, lijkt het alsof je iets fout doet. Terwijl dat gedrag juist vaak een uitnodiging is om verder te kijken.
Wat onzekerheid met je doet (en met je hond)
Onzekerheid heeft invloed op hoe je handelt. Je twijfelt, stelt uit, of doet soms juist te veel ineens. Je energie verandert. En dat voelt je hond haarfijn aan.
Honden reageren niet alleen op wat we doen, maar vooral op hoe we ons voelen. Een hond merkt het als jij aarzelt, gefrustreerd bent of je afvraagt of je het wel goed doet. Dat maakt het voor honden onduidelijk of ze op jou kunnen vertrouwen. En juist dát kan leiden tot onrustig en onvoorspelbaar gedrag… waardoor jouw onzekerheid weer groeit.
Vaak zijn wij door onzekerheid niet congruent in wat we voelen en hoe we handelen. Dit voelen honden haarfijn aan, hierdoor kan het voor ons weer lijken alsof de hond onvoorspelbaar is, maar eigenlijk zijn wij degene die niet zo goed zijn in het voelen wat we precies bedoelen of eerlijk toegeven dat we iets in een moment niet kunnen omdat ons gevoel niet mee wil werken.
De vicieuze cirkel: twijfel, frustratie en schuldgevoel
Het is zó menselijk: je doet je best, maar het lukt niet zoals je hoopte. Je twijfelt. Wordt moe. Je reageert kortaf. Voelt je daarna schuldig. En dat schuldgevoel maakt het nóg lastiger om ontspannen en helder te blijven.
Zodra je in deze spiraal komt, voelt het alsof je steeds verder verwijderd raakt van het baasje dat je graag wil zijn. En juist die druk om het ‘goed’ te doen, maakt het zwaar.
Je hoeft het opvoeden niet alleen te kunnen
Dit wil ik je echt op het hart drukken: je hoeft dit niet in je eentje op te lossen. Iedereen twijfelt. Ook ervaren hondeneigenaren. Ook professionals.
Zelf klop ik ook nog steeds aan bij collega’s als ik vastloop. Want jezelf én je hond neutraal bekijken is moeilijk. Iemand die met je meekijkt en je helpt uitzoomen, kan zó verhelderend zijn.
Dat is geen teken van falen… het is juist een teken van kracht. Van zorg. Van liefde voor je hond. Iemand die meekijkt kan jou helpen uitzoomen, vaak zit je zo midden in alles wat er speelt. Dan is het zo waardevol als iemand je kan helpen alles weer in perspectief te zien.
Zo leer je vertrouwen op jezelf als baasje
Je zelfvertrouwen groeit niet doordat alles vlekkeloos verloopt. Het groeit doordat je merkt dat je jouw hond steeds beter leert begrijpen en jezelf steeds beter en eerlijker leert kennen.
Hier zijn een aantal tips om je vertrouwen in jezelf en je hond te doen groeien:
- Zoek begeleiding die bij jou en je hond past, en waarin je je veilig voelt.
- Vraag jezelf af: wat wil mijn hond me eigenlijk vertellen met dit gedrag?
- Focus op kleine successen en momentjes van verbinding.
- Onthoud dat fouten maken erbij hoort. Elke fout is informatie.
- Geef jezelf en je hond tijd. Echt. Opvoeden is geen race.
- Maak iedere avond een lijstje met 5 dingen die goed gingen.
- Wees lief voor jezelf.
- Zorg voor goede zelfzorg zodat je ook weer ruimte hebt voor jouw hond.
- Volg de uitgebreide training: Ontspannen wandelen, de training voor meer vertrouwen, rust en verbinding met jouw hond.
Onzekerheid als ingang tot groei
Mijn uitnodiging aan jou is om onzekerheid niet te zien als iets dat ‘weg moet’, maar als een ingang! Als een uitnodiging om te verdiepen. Te verbinden. Met je hond, maar ook met jezelf.
Het gedrag van je hond brengt jouw misschien wel precies daar waar jij mag groeien.
Thema’s waar groei te halen is gaan vaak over bijvoorbeeld: vertrouwen, zachtheid of kracht. Hoe magisch is dat?!
Ik wil je meegeven dat het heel normaal is om overweldigd te zijn in de opvoeding van een hond en dat het ook heel logisch is als hier onzekerheid bij komt kijken.
Wees niet te streng voor jezelf. Als jij lief bent voor jezelf, kan je je hond ook vanuit die ruimte begeleiden. Eigenlijk is het allemaal een grote spiegel.
Jouw hond als spiegel, wat wordt er in jou aangeraakt?
Honden reageren op onze energie. Niet op hoe we doen, maar op wat er onder zit. Ze prikken dwars door ons masker heen. Een masker waarvan we zelf vaak niet eens bewust zijn dat we het op hebben, dat is nu precies waar honden voor in ons leven komen. Om ons nog bewuster en eerlijker te maken.
Honden spiegelen feilloos waar jij uit verbinding bent… met jezelf, met je lijf, met je gevoel.
Misschien herken je het wel: je bent gespannen, gehaast, maar je zegt tegen je hond op geïrriteerde toon dat hij degene is die eens even rustig moet doen. Je bedoelt het natuurlijk niet verkeerd, maar je hond voelt dat het niet klopt. Je lichaam spreekt een andere taal dan je woorden. Dát is waar jouw hond op reageert.
Of je bent in je hoofd streng tegen jezelf: “Waarom lukt dit me niet? Andere mensen krijgen het toch ook gewoon voor elkaar? Zie je wel, ik bak er niets van.”
Die innerlijke kritische stem die vaak al heel vroeg in je leven is ontstaan wordt voelbaar in hoe je reageert op je hond.
ls jij als kind bijvoorbeeld niet veilig boos mocht zijn, dan kan het enorm confronterend zijn als jouw hond zijn grenzen aangeeft met gegrom of uitvallen. Misschien schaam je je ervoor. Of voel je je afgewezen. Terwijl je hond jou misschien wel uitnodigt om jouw eigen grenzen weer te leren voelen en beschermen.
Of je hond is onrustig, blijft maar alert, komt niet tot ontspanning. Kijk dan eens naar jezelf, ben jij echt ontspannen? Kan jij zelf loslaten? Of ben je eigenlijk net zo alert en gespannen als jouw hond?
In jou zit misschien ook nog een deel dat altijd ‘aan’ staat. Dat alert moest zijn. Dat zich verantwoordelijk voelt voor alles en iedereen.
Je hond kan je spiegelen in:
- Je neiging tot pleasen of jezelf wegcijferen
- Je overtuiging dat je altijd ‘sterk’ of ‘goed’ moet zijn
- De haast die je voelt om te presteren of resultaat te boeken
- De angst om fouten te maken of controle te verliezen
- Het ongemak bij boosheid of grenzen
- De moeite met zachtheid toelaten
Dat spiegelen gebeurt soms direct maar vaak juist ook door confrontatie, jouw hond raakt jouw precies in je weerstand. Precies waar jij het niet wil voelen.
En het mooie is: je hoeft dit niet te onderdrukken. Je hoeft jezelf niet te fixen.
Je hoeft alleen maar eerlijk te zijn door te erkennen wat er in jou geraakt wordt.
Ruimte geven aan je eigen emoties. Aan het kind in jou dat zich misschien ook onveilig voelde. Of onbegrepen. Of niet goed genoeg.
Als je dat deel in jezelf durft te zien, met zachtheid, dan verandert er iets.
Je hoeft niet ineens alles te ‘kunnen’. Je hoeft alleen maar aanwezig te zijn.
Vanuit die aanwezigheid ontstaat vanzelf meer helderheid. Meer rust. Meer echte verbinding – met jezelf én je hond.
Behoefte aan persoonlijke begeleiding?
Heb jij er behoefte aan dat er iemand meekijkt? Iemand die je even helpt uitzoomen, even sparren, je ei kwijt kunnen en waar nodig begeleid worden in dit proces?
Plan gratis een kennismakingsgesprek in of vraag jouw 1-1 zoomsessie aan door het contactformulier in te vullen: Contactformulier.
